कोशी | मोरङ जिल्लामा पछिल्लो दुई साताभित्र पाँच महिला र दुई पुरुष बेपत्ता भएको घटनाले स्थानीय समुदायलाई स्तब्ध बनाएको छ। जिल्ला प्रहरी कार्यालय मोरङले सार्वजनिक गरेको विवरण अनुसार, बेपत्ता हुनेहरूमा बेलबारी नगरपालिका–६ की ४१ वर्षीया भिक्मी सरदार, बुढीगंगा अमाही टोलकी २० वर्षीया समिता कुमार सरदार, उर्लाबारी नगरपालिका–२ की ३० वर्षीया धनमाया घतानी, लेटाङ नगरपालिका–२ की २२ वर्षीया एन्जिना राई, र धनपालथान गाउँपालिका–४ कर्सियाकी १५ वर्षीया चन्चल कुमारी शाह रौनियार छन्। साथै, बिराटनगर महानगरपालिका–५ का ३० वर्षीय नवराज कट्टेल र धनपालथान गाउँपालिका–६ का १८ वर्षीय प्रेम कुमार राय पनि बेपत्ता भएका छन्।
उनीहरूको घरपरिवारले बेपत्ताको जानकारी प्रहरीमा दिएको भए पनि अहिलेसम्म उनीहरूको अवस्थाबारे कुनै सुराग फेला परेको छैन। प्रहरीका अनुसार, सबै जना कुनै जानकारी नदिई अचानक हराएका हुन्। प्रहरीको प्रारम्भिक अनुसन्धानले बेपत्ताको कारण खुलाउन सकेको छैन, तर मोरङका खुला सीमावर्ती क्षेत्रले यस घटनालाई थप गम्भीर बनाएको छ।
बेपत्ताको पछाडि बेचबिखनको सञ्जाल?
मोरङ जिल्ला भारतसँगको खुला सिमानाले परिचित छ। यहाँबाट युवती र महिलाहरूलाई प्रलोभन देखाएर बेचबिखनका लागि भारततर्फ पुर्याउने गिरोह सक्रिय रहेको तथ्य विगतका घटनाहरूले पुष्टि गरेका छन्। प्रहरीको तथ्यांकले देखाउँछ कि धेरैजसो घटनामा आफन्त, छिमेकी, वा विश्वासिला व्यक्तिहरू नै बेचबिखनमा संलग्न हुने गरेको पाइएको छ।
गत वर्ष यस्तै परिस्थितिमा मोरङको विभिन्न गाउँबाट हराएका केही युवतीहरू भारतका बिभिन्न शहरमा उद्धार गरिएका थिए। उद्धार गरिएका व्यक्तिहरूका बयानले संकेत गर्छ कि बेचबिखनमा संलग्न गिरोहहरूले रोजगार, राम्रो जीवनशैली, र आर्थिक समृद्धिको प्रलोभन देखाएर युवतीलाई फसाउने गर्दछन्।
बेपत्ताको मामिलामा सुरक्षाकर्मी र समाजको भूमिकालाई हेर्ने हो भने, समस्या गहिरो देखिन्छ। परिवारले सुरुवाती दिनमा प्रहरीलाई खबर नगर्ने, हराउने व्यक्तिको खोजीका लागि पर्याप्त स्रोत र जनशक्ति नहुने, र सीमाक्षेत्रमा निगरानी कमजोर हुनु समस्या बन्ने गरेका छन्। साथै, सीमावर्ती क्षेत्रका मुख्य नाका मात्र होइन, साना र एकान्त ठाउँबाट पनि मानव तस्करहरूले गतिविधि गर्ने गरेको बताइन्छ।
बेपत्ता हुनेहरूको अवस्था बुझ्न र बेचबिखनको सञ्जाल तोड्नका लागि प्रभावकारी अनुसन्धान आवश्यक छ। सीमाक्षेत्रमा निगरानी सुदृढ गर्नु, युवाहरूलाई सचेतना कार्यक्रममार्फत जोखिमबारे जानकारी दिनु, र बेचबिखनको शिकार भएकाहरूलाई पुनर्स्थापनाका लागि सहयोग गर्नु प्राथमिकतामा पर्नुपर्ने देखिन्छ।
प्रहरीका अनुसार, परिवारले घटना तुरुन्त जानकारी दिएर अनुसन्धानमा सहयोग पुर्याउनु महत्त्वपूर्ण छ। साथै, सरकार र गैरसरकारी संस्थाहरूको सहकार्यमा बेचबिखन रोकथाम र उद्धार कार्यक्रमलाई तीव्रता दिनुपर्ने आवश्यकता छ।
मोरङका यी बेपत्ता घटनाहरू केवल व्यक्तिगत त्रासदी मात्र नभई व्यापक सामाजिक समस्या र चुनौतीको झल्को हो। यदि समयमै समाधानका उपायहरू अपनाइएन भने, यस्तो घटना दोहोरिन सक्ने जोखिम प्रबल देखिन्छ।
