हेटौँडा | हेटौंडाको शान्त वातावरणमा एक होटेल कोठाको गोप्य कथाले समुदायलाई हल्लाएको छ। २३ वर्षीया एलिशा न्यौपानेको जीवनको अन्तिम क्षणहरू त्यस कोठामा बिते, जहाँ उनका श्रीमान समिर खानले उनको जीवनको ज्योति निभाए।
भदौ ९ गते, एलिशा र समिर होटेल रत्नामा प्रवेश गरे। त्यो राति कसैले सोचेको थिएन कि यो उनीहरूको अन्तिम भेट हुनेछ। सीसीटीभी फुटेजले देखाएको छ – दुई व्यक्ति एकसाथ प्रवेश गरे, तर मध्यरातमा एक जना मात्र बाहिर निस्क्यो। भोलिपल्ट बिहान, होटल कर्मचारीले एलिशाको निर्जीव शरीर फेला पारे।
प्रहरी अनुसन्धानले एउटा जटिल कथा उजागर गरेको छ। समिर र एलिशाको सम्बन्ध पाँच वर्ष पहिले एक रोमान्टिक भागी विवाहबाट सुरु भएको थियो। तर त्यो प्रेम कथामा एउटा अँध्यारो रहस्य लुकेको थियो – समिर पहिले नै विवाहित थिए। यो खुलासाले उनीहरूको सम्बन्धमा दरार ल्यायो।
घटनाको दिन, एलिशा र समिरको परिवारबीच ठूलो झगडा भएको थियो। एक भ्वाइस रेकर्डिंगमा एक महिलाको आवाज सुनिन्छ, “जहाँबाट उठाएर ल्याएको हो, त्यहीँ लगेर मारिदिनू।” यी शब्दहरूले त्यस दिनको तनावपूर्ण वातावरणलाई प्रतिबिम्बित गर्छन्।
समिर अहिले फरार छन्, तर उनले एलिशाका भाइलाई एक म्यासेज पठाए जसमा लेखिएको छ, “अञ्जानमा ज्यान गयो… मैले कहिले माफ पाउँदिन आफैंबाट।” यो संक्षिप्त सन्देशले अपराधको स्वीकारोक्ति र पश्चाताप दुवैलाई इंगित गर्छ।
यो घटनाले नेपाली समाजमा गहिरो प्रभाव पारेको छ। यसले बहुविवाह, पारिवारिक हिंसा, र महिला सशक्तीकरण जस्ता मुद्दाहरूमा बहस छेडेको छ। प्रहरी प्रवक्ता डीएसपी लक्ष्मी भण्डारीले चाँडै नै आरोपीलाई पक्राउ गरिने आश्वासन दिएका छन् ।
एलिशाको कथाले हामीलाई याद दिलाउँछ कि प्रेम र विश्वासको नाममा कतिपय अँध्यारा कोठाहरू छन् जसलाई उज्यालो पार्न बाँकी छ। यो केवल एक व्यक्तिगत त्रासदी मात्र होइन, यो हाम्रो समाजको एक ऐना हो जसले हामीलाई परिवर्तनको आवश्यकता देखाउँछ।
